24.04.2020
Temat : Oparzenia termiczne.
Cele: zapoznanie uczniów z okolicznościami, w których najczęściej dochodzi do oparzeń, zasadami zapobiegania oparzeniom i sposobami niesienia pomocy osobom oparzonym;
Zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka jest zarówno wysoka jak i niska temperatura.
Dzisiaj trochę więcej informacji o wpływie na organizm ludzki wysokiej temperatury.
Temat ważny, zważywszy na panującą modę na intensywną opaleniznę (nie tylko wakacyjną), powiększanie się dziury ozonowej i stale wysokie statystyki oparzeń (także chemicznych), do których dochodzi u małych dzieci.
Myślę, że bez problemu każdy z Was odpowie na pytania:
W jakich sytuacjach dochodzi najczęściej do oparzeń? Co to jest oparzenie?
Czym możemy się oparzyć? Jak już sam wymienisz, to sprawdź jeszcze w podręczniku str. 104
(Od tego miejsca notatka w zeszycie pod tematem lekcji)
Wyodrębniamy oparzenia: termiczne, słoneczne i chemiczne.
Rozległość i głębokość oparzenia zależy od:
- poziomu temperatury,
- czasu działania czynnika parzącego,
- powierzchni kontaktu.
Wyróżniamy 4 stopnie oparzeń:
I stopnia : powstają na skutek krótkiego działania wysokich temperatur , substancji chemicznych lub opalania się.
Objawy: ból, silne zaczerwienienie skóry, podwyższona temperatura, opuchlizna, pieczenie.
Uszkodzeniu ulegają :
- naskórek
- podrażnione są nerwy
Gojenie urazu: 4-7 dni, nie wymagają opieki czy interwencjimedycznej.
Obejrzyj film( oparzenie I stopnia): https://www.youtube.com/watch?v=RljtUiMsUYU
II stopnia: powstają na skutek krótkotrwałego kontaktu z bardzo gorącym przedmiotem lub substancjami chemicznymi.
Objawy: silny ból, rumień, pęcherze wypełnione osoczem
Uszkodzenia:
- obumarcie powierzchniowej części skóry
- skóra właściwa ulega uszkodzeniu
- z porażonych ścianek naczyń krwionośnych wypływa osocze, co powoduje zagęszczenie krwi i gorszy jej przepływ przez naczynia włosowate
Gojenie urazu: 8-14 dni, gdy większe powierzchnie- leczenie szpitalne.
https://www.youtube.com/watch?v=MqXzommAuIs – oparzenie II i III stopnia ( obejrzyj film)
III stopnia: powstają wskutek długotrwałego kontaktu z wysoką temperaturą.
Uszkodzeniu ulega: Objawy: rany, w których występują spalone, obumarłe
- skóra na całej głębokości tkanki koloru białego lub brunatno-czarnego, zaburzenia
- naczynia krwionośne podstawowych funkcji życiowych
- mięśnie
- tkanka tłuszczowa
- nerwy
- zniszczone są zakończenia nerwowe – brak reakcji bólowej w miejscu urazu.
Gojenie urazu: oparzenia III stopnia wymagają leczenia szpitalnego.
IV stopnia to całkowite zwęglenie tkanek.
( do tego miejsca notatka)
DLA PRZYPOMNIENIA
Budowa skóry - 3 warstwy:
- naskórek
- skóra właściwa
- tkanka podskórna
Ważne do zapamiętania!
Oparzenia II stopnia , obejmujące 10% powierzchni ciała, oparzenia III stopnia zajmujące 3% powierzchni ciała oraz oparzenia II i III stopnia twarzy, rąk, stóp, okolic dużych stawów i oparzenia prądem wymagają leczenia szpitalnego.
Rozległość oparzenia oblicza się szacunkowo. Można posłużyć się metodą dłoni ( przyjmując, że dłoń to 1% powierzchni ciała – do małych powierzchni)
- dziewiątek ( do dużych pow.) – u dorosłych: głowa 9% itd.
- dziesiątek ( szybkie, przybliżone określenie powierzchni u dzieci)- głowa 20%, ręce po 10% itd.
- piątek u niemowląt str. 106
Pierwsza pomoc to przede wszystkim przerwanie działania czynnika parzącego!
I działać jak w opisie na str.105
Wykonaj zadanie i odeślij do mnie (macie tydzień na wykonanie pracy)
Zaproponuj zakres pierwszej pomocy w opisanej sytuacji. Oblicz, jaki procent powierzchni uległ oparzeniu.
Tego dnia na biwaku dyżur w kuchni pełnili chłopcy. To oni byli odpowiedzialni za przygotowanie kolacji. Wojtek właśnie niósł wrzątek na herbatę, gdy na jego drodze pojawiła się Iwona. Jej krzyk sparaliżował wszystkich. Stała blada z przerażenia i bólu, wymachując poparzonymi , zaczerwionymi rękoma. Na lewej dłoni w oka mgnieniu pojawiły się pęcherze. Wokół pierścionków na jej palcach skóra była blada, mokra , uszkodzona. Bluzeczka od nadgarstka aż do łokcia przywarła do skóry. Oparzeniu uległa dłoń i przedramię prawej ręki oraz dłoń lewej ręki.
Lidia Kraszewska - Strucka